Król Lew Rozdział 37

Rano gdy wszyscy już się obudzili Koda i Leach z zaskoczeniem spojrzeli na siostrę

Koda- Asha rany ci już zeszły!

Leach- Właśnie to jest bardzo dziwne

Asha- Nie wiem jak to możliwe?!

Kiara- Rafiki posmarował ci rany jakimś płynem 

Koda- Aaa to pewnie był jakiś magiczny płyn

Leach- Ej idziemy się bawić?

Zapytała rozweselona

Koda- Pewnie chodźmy

Dzieci pobiegły do wodopoju a w drodze rozmawiały ze sobą

Asha- Wczoraj było strasznie

Koda- No nawet ja to przyznam

Leach- Nie rozumiem czemu ona się tak na nas uparła

Asha- Nie lubi nas

Koda- Ale my jej nic nie zrobiliśmy 

Leach- Właśnie a ona się na nas uwzięła 

Asha- To nie jest fajne

Rodzeństwo zgodziło się z nią kiwnięciem głowy

Koda- Musimy coś z tym zrobić

Leach- Musimy jej dać nauczkę

Asha- To nie jest dobry pomysł rodzice nie będą szczęśliwi

Koda- Musimy jej pokazać kto tu rządzi 

Leach- I kto tu jest najlepszy!
Leach i Koda mieli już w głowach mnóstwo złych planów

Asha- Ale zemsta nie jest dobra 

Koda- Ale skuteczna

Asha- Wcale nie zemścisz się i co?

Koda- I będę mieć satysfakcję

Asha- Zmotywujesz ją jeszcze bardziej 

Koda zamilkł

Leach- No w sumie Asha ma rację

Asha stanęła w miejscu 

Koda- Czemu tak stoisz wyglądasz jak byś ducha widziała

Asha ledwo co wydobyła z siebie słowa

Asha- T... to...

Leach- No co!

Asha- Zira!

Koda rozejrzał się

Koda- Szybko za tą skałę

Rodzeństwo ukryło się za skałą i bacznie obserwowało każdy ruch wroga

Leach- Poszła już?

Zapytała szeptem

Koda- Nie jeszcze nie

Asha- Akurat idzie do wodopoju świetnie po porostu

Powiedziała sarkastycznie

Koda obejrzał się do tyłu

Koda- Ej... Tam idzie jej stado

Leach- Żeby nas tylko nie zobaczyli...

Rodzeństwo przytuliło się do siebie i zamknęło oczy

( Po 15 minutach)

Asha- Koda otwórz oczy zobacz czy poszli

Koda wykonał prośbę siostry gdy otworzył oczy serce mu mocniej zabiło

Koda- Wiejemy! Oni tu są!

Całe stado lwic również Zira stały nad małymi lwiątkami z podłymi uśmiechami. Gdy maluchy zaczęły uciekać lwice ruszyły na nimi

Asha- Nie mogę już biec!

Mówiła tracąc oddech

Koda- Jeszcze tylko trochę a będziemy w domu

Leach- Nie możemy się teraz poddać bo nas złapią

Na szczęście Kovu wypatrzył stado jego matki biegnące za jego dziećmi i szybko zbiegł z Skały i wyszedł stadu pod nos

Kovu- Co wy tu robicie?! 

Nagle z tłumu wyłoniła się Zira i podeszła do syna a dzieciaki pobiegły do Kiary

Asha- Mamo!!

Kiara- Co jest?!

Koda- Znów Zira i jej stado nas goniło

Asha- A my tylko chcieliśmy iść do wodopoju

Leach- Spotkaliśmy ich na drodze i schowaliśmy się za skałę

Koda- A oni nas znaleźli to zaczęliśmy uciekać

Kiara przytuliła dzieci

( U Kovu)

Kovu- Zostaw w spokoju te niewinne dzieci! Co one ci zrobiły?!
Zira przyłożyła łapę do ust

Zira- Urodziły się! Przez to jesteś dla mnie taki nie miły

Kovu- Skończ już jesteś dziecinna

Zira- Ja je jeszcze dorwę! A ty ich już nie uratujesz!

Powiedziała wściekle po czym dała znak stadu do odwrotu a Kovu wrócił na Skałę

Kiara- No cóż ściemnia się 

Kovu- Dzieci idźcie spać

Dzieci bez zastanowień i kłótni pognały do jaskini 

A do Kovu i Kiary doszli Simba i Nala

Kovu- Ja nie wiem co mam o tym myśleć

Kiara- One jej nic nie zrobiły

Simba- Co jest?

Nala- Zira znów zaatakowała?

Kovu- Tak goniła maluchy

Kiara- Z całym stadem

Kovu- A tak w ogóle jak ich znalazła?

Kiara opowiedziała całą historię 

Simba- Jakim prawem miała czelność ich gonić na naszej Ziemi?

Spytał poirytowany 

Kovu- Ona nie ma wstydu 

Kiara- Musimy coś z tym zrobić bo jeszcze zabije maluchy

Simba- Jutro jeszcze o tym porozmawiamy teraz jest późno dobranoc

Kiara i Kovu- Dobranoc

Wszyscy poszli spać a po 15 minutach już spali

Sorka że rozdział taki krótki i nudny ale bardzo chciałam coś napisać po prostu postaram się żeby następne były lepsze

Pozdrawiam 

Fini~