Król Lew Rozdział 39

Kovu- Kopa błagam oszczędź mnie ja mam dzieci i muszę panować nad całym królestwem

Kopa- Hmm... Pomyślmy

Kovu uśmiechnął się do Kopy

Kopa- O! już wiem Nie!
Kovu zbladł

Kopa- I co już nie jesteś taki odważny jak zabije ciebie to zabiorę się za twoje lwiątka

Kopa podniósł łapę ku górze i wysunął pazury

Kopa- Dobranoc królu

Kovu zebrał swoje siły i odepchnął przeciwnika

Kovu- I co łyso ci?

Kopa miał bardzo zdziwioną minę lecz Kovu wykorzystując sytuację skoczył na niego z pazurami

Kovu- Będziesz żywy jeśli w 5 minut razem z twoim stadem opuścisz Lwią Ziemię 

Kopa- To stado Ziry

Kovu- Mniejsza z tym. Nie jesteście tu mile widziani zmiatać stąd 

Kopa ani trochę się nie wystraszył więc uznał że musi walczyć dalej

Walka trwała całą noc lecz Kiara wróciła szybciej żeby zaopiekować się dziećmi

Asha- Mamo gdzie tata?

Kiara- Walczy z tymi złymi lwami

Koda- Ja też będę taki dzielny w przyszłości

Kiara- Nie wątpię w końcu tata uznał że jesteście tacy sami

Koda uśmiechnął się szeroko

Leach- Oj już się tak nie przechwalajcie!

Kiara- Leach co jest? od jakiegoś czasu jesteś markotna

Leach- Nic się nie stało ja po prostu taka jestem! Coś ci nie pasuje?!

Kiara- Leach bez przesady można sobie pożartować ale w taki sposób nie będziesz się do mnie odzywać! Marsz do jaskini!

Leach- Dobrze a więc idę!

Następnego dnia Kiara była bardzo zaniepokojona bo ani Kovu ani Simba nie wrócili jeszcze do domu

Kiara- Mamo pójdę poszukać Kovu i taty zostaniesz z nimi?

Nala- Oczywiście córeczko ale uważaj na siebie

Kiara- Tak wiem

Kiara błądziła po Lwiej Ziemi bardzo długo aż  w gęstwinie opadającego pyłu zobaczyła potężną sylwetkę  z obawy że był to Kovu lub Simba szybko tam podbiegła. Lecz kurz zasłaniał jej widoczność i musiała poczekać aż opadnie. Gdy pył opad rozpłakała się i pochyliła nad postacią

Kiara- Kovu! żyjesz?! Nie ma ich możesz wstać!

Kovu nie wydawał żadnych dźwięków po 15 minutach Kovu dopiero się ocknął spojrzał na Kiarę i uśmiechnął się do niej lecz jej nie było do śmiechu ale kamień spadł jej z serca że Kovu żyję 

Kiara- Bardzo się martwiłam 

Kovu- To wszystko wina Kopy

Kiara- Kovu co ty wygadujesz? przecież Kopa i Vitani odeszli na łąkę

Kovu- To nie prawda oni dołączyli do stada mojej matki

Kiara zrobiła wielkie oczy

Kiara- Jak to?! Mój własny brat przeciwko nam?

Kovu- Niestety

Kiara- To nie możliwe

Kovu- Ale to nie to jest teraz najważniejsze co z maluchami?

Kiara- Z nimi wszystko dobrze. Chodź zaprowadzę cię do Rafikiego i on zobaczy czy coś ci dolega

Kovu- Nie trzeba tylko małe zadrapania i już

Kiara- Kovu chodź 

Kovu kiwnął głową. Ledwo co udało mu się wstać ale Kiara pomogła mu dojść do Rafikiego

Kiara- To ja cię z nim zostawię a poszukam ojca

Kovu- Dobrze ale bądź ostrożna 

Kiara- Wiem wiem

Kiara pognała do jednego miejsca i zobaczyła ojca który nie mógł już iść i szybko podbiegła do niego. Gdy tylko przy nim stanęła on od razu się przewrócił

Kiara- Tato co ci jest?!

Simba- T-t-t-to wszystko wina Ziry

Kiara- Co oni narobili?! to się w głowię nie mieści!
Simba- Kiara szybko idź po Rafikiego 

Kiara- Nie zostawię cię tak tutaj

Simba- Kiara biegnij proszę cię

Kiara wykonała polecenia ojca

Kiara-  Rafiki gdzie Kovu?!

Rafiki- Poszedł już do domu

Kiara- Chodź szybko mój ojciec potrzebuję pomocy!
Rafiki- Epidemia jakaś czy co?! Zaraz powiesz że twoja matka potrzebuję pomocy

Kiara- Nie wygłupiaj się! wczoraj napadło na nas stado Ziry

Rafiki- Oj to w ogóle inna sprawa chodź biegniemy 

Kiara razem z Rafikim biegli do Simby ile sił w łapach

Rafiki- Simba jestem już

Simba- To świetnie

Rafiki- Kiaro zostaw nas samych

Kiara wykonała polecenie i udała się do domu

Kiara- Kovu i jak się czujesz?

Kovu- Ze mną już wszystko dobrze

Nala- Kiaro co z ojcem znalazłaś go?!

Kiara- Tak teraz Rafiki się nim zajmuję

Po godzinie Simba wrócił do domu

Asha- Dziadku dobrze że jesteś już się martwiłam że cię nigdy nie zobaczę

Dzieci przytuliły się do Simby

Simba- Kovu musimy na ten temat poważnie porozmawiać trzeba coś z tym zrobić inaczej zabiją nas

Kovu zgodził się z tym kiwnięciem głowy 

Sorka że rozdział taki krótki ale jakoś tak wyszło

Pozdrawiam 

Fini~

Król Lew Rozdział 38

Kovu obudził się jeszcze przed wschodem słońca i wybrał się do wodopoju aby w spokoju wymyślić plan dzięki któremu uchroni swoje lwiątka

Kovu- Straciłem już chyba wszystkie pomysły

Mówił do siebie

Kovu- Nie wiem co mam zrobić jedyne rozwiązanie które przychodzi mi do głowy to...

Kovu- Ehh... Nie to głupie...

Po kilku minutach był już przy wodopoju

Kovu- Muszę przestać gadać sam do siebie

Jego stwierdzenie było sensowne a po 30 minutach był już w domu i to z planem

Kovu- Kiara!
Kiara wstała przerażona

Kiara- Co jest?! Zira zabrała maluchy?!
Kovu- Nie mam plan

Kiara- Jaki?

Spytała zaciekawiona
Kovu-Pójdę do niej!
Kiara- Do kogo?
Zapytała zupełnie nie podejrzewając o co chodzi jej mężowi
Kovu- No do Ziry
Kiara- Po co? Nie narażaj się jej
Kovu- Muszę
Kiara zrobiła wielkie oczy
Kiara- Kovu nie chcę cię stracić
Kovu- Nie stracisz
Kovu szybko pobiegł do matki a do Kiary przybiegła jej córka
Leach- Mamo gdzie pobiegł tata?
Kiara- Spokojnie nie przejmuj się kochanie
Leach- Nie przejmuję ja po prostu chcę wiedzieć gdzie jest
Kiara- Mhm.. A co od niego chciałaś
Leach- Nic ważnego...
Po czym odeszła dalej do jaskini
Kiara- Będzie trzeba uczyć te dzieci manier
Gdy Kovu dobiegł do Złej Ziemi od razu ujrzał swoją matkę która grzebała coś w ziemi
Zira- O Kovu po co tutaj przyszedłeś?
Kovu- Chcę porozmawiać
Zira- Chcesz wrócić?! O to cudownie zaraz wszystkich zawiadomię!
Kovu- Nie!
Krzyknął wściekle
Zira- Żartowałam teraz widzę że odkąd przeszedłeś na Lwią Ziemię to straciłeś swoje poczucie humoru
Kovu-  Czy możemy porozmawiać jak dorośli?
Zira- Och ależ oczywiście
Kovu- Dlaczego taka jesteś?!
Zira- Ja po prostu chcę pomścić twojego ojca
Kovu- Ale moje dzieci nic nie zrobiły
Zira- Ale wiem że jeśli je zabiję to wtedy dopiero weźmiecie to na poważnie
Kovu- Co?
Zira- To że sprawiliście mi wielką przykrość zabijając Skazę
Kovu- To nie jest wina moich dzieci! i zostaw je w spokoju!
Zira- Yh... Bardzo chętnie ale nie mogę
Kovu- Możesz ale tego nie chcesz
Zira- Skończmy ten temat dziękujemy za odwiedziny a teraz pa
Kovu skrzywił swój zgryz i poszedł w stronę Lwiej Ziemi
Kiara- Kovu i co?
Kovu- Nic nie udało mi się załatwić ona nie chce mnie słuchać
Kiara- Mówiłam ci że to bez sensu
Leach- O tato dobrze że jesteś!
Kovu- A co chciałaś?
Koda- Leach wracaj tu!
Leach- Potem porozmawiamy
Powiedziała stanowczo i pomknęła do rodzeństwa
Kovu- Jestem nie mile zaskoczony zachowaniem mojej matki
Kiara- Zaskoczony?! Ona taka była zawsze
Kovu- Chciałem coś mądrze powiedzieć
Kiara- Ale to nie było mądre
Nagle usłyszeli donośny krzyk Simby
Simba- Zira!!
Kovu- Ja zbiorę Lwicę a ty weź maluchy do Nali czekam na ciebie
Kiara- Dobrze za chwilę przyjdę
Kovu zebrał Lwicę i razem z Simbą zbiegli w dół
Kiara- Mamo popilnuj ich
Koda- Nie! my pójdziemy do wodopoju
Kiara- Dobrze a ty mamo chodź ze mną
Nala- Ale bądźcie ostrożni!
Kiara- Właśnie!
Koda,Leach i Asha- No okey!
Lwicę pomknęły do stada aby wesprzeć ich w bitwie
Zira- I co! nie spodziewałeś się mnie!
Kovu przymrużył oczy
Kovu- Nie wieże!
Zira- To uwierz! Masz synku jakieś ostatnie życzenie?!
Kovu- O tak!
Zira- No mów teraz masz szanse
Kovu- Życzeń się nie mówi inaczej się nie spełnią!
Zira- Kto ci takich kitów nawciskał?!
Simba- Kitów?! to są bardzo mądre słowa
Zira- Koniec tego! przejdźmy do sedna
Kovu- Oh... Z wielką chęcią
Oba stada biegły w swoim kierunku gdy spotkali się z sobą stado Ziry stanęło i zaczęło ryczeć

Natomiast stado Kovu szybko ruszyło do ataku

Simba- To nie ma sensu!

Zira- Oj ma!

Simba spojrzał przerażony

Zira- Jesteśmy sam na sam zobaczmy kto jest silniejszy!

Zira i Simba oddaleni od stada zaczęli się bezlitośnie bić a Nala spotkała Vitani

Nala- Vitani?! Ale przecież ty i Kopa mięliście uciec na łąkę

Vitani- Oszukaliśmy was wróciliśmy do stada mojej matki! i teraz zabijemy was!

Nala- Kopa też jest przeciwko nam?!

Vitani- A jak myślisz?!

Nala nie zdążyła nic powiedzieć bo Vitani skoczyła na nią i zaczęła się z nią szarpać

Kovu- Kiara gdzie jesteś?!

Kovu wołał tak przez długi czas ale nie słyszał odpowiedzi

Nagle z zaskoczenia rzucił się na niego potężny lew

Kovu nie mógł się otrząsnąć po tym nagłym rzucie na ziemię ale gdy otworzył szeroko oczy z gęstwiny pyłu zobaczył znajomego mu lwa

Kovu- Kopa?

Kopa- Zgadłeś! Brawa dla ciebie!
Powiedział Sarkastycznie

Kovu- Ale przecież ty odszedłeś na łąkę

Kopa- Tak tylko wam powiedzieliśmy tak na prawdę razem z Vitani dołączyliśmy do stada Ziry i teraz się na was mścimy jak Simba zabrał cię jej to ona zabrała wam mnie!
Kovu nie wierzył w to co słyszał

Kovu- I teraz chcesz mnie zabić?!

Kopa- Dokładnie!

Sorka że rozdział taki krótki ale jakoś z weną przy końcówce było gorzej :)

Pozdrawiam

Fini~

Król Lew Rozdział 37

Rano gdy wszyscy już się obudzili Koda i Leach z zaskoczeniem spojrzeli na siostrę

Koda- Asha rany ci już zeszły!

Leach- Właśnie to jest bardzo dziwne

Asha- Nie wiem jak to możliwe?!

Kiara- Rafiki posmarował ci rany jakimś płynem 

Koda- Aaa to pewnie był jakiś magiczny płyn

Leach- Ej idziemy się bawić?

Zapytała rozweselona

Koda- Pewnie chodźmy

Dzieci pobiegły do wodopoju a w drodze rozmawiały ze sobą

Asha- Wczoraj było strasznie

Koda- No nawet ja to przyznam

Leach- Nie rozumiem czemu ona się tak na nas uparła

Asha- Nie lubi nas

Koda- Ale my jej nic nie zrobiliśmy 

Leach- Właśnie a ona się na nas uwzięła 

Asha- To nie jest fajne

Rodzeństwo zgodziło się z nią kiwnięciem głowy

Koda- Musimy coś z tym zrobić

Leach- Musimy jej dać nauczkę

Asha- To nie jest dobry pomysł rodzice nie będą szczęśliwi

Koda- Musimy jej pokazać kto tu rządzi 

Leach- I kto tu jest najlepszy!
Leach i Koda mieli już w głowach mnóstwo złych planów

Asha- Ale zemsta nie jest dobra 

Koda- Ale skuteczna

Asha- Wcale nie zemścisz się i co?

Koda- I będę mieć satysfakcję

Asha- Zmotywujesz ją jeszcze bardziej 

Koda zamilkł

Leach- No w sumie Asha ma rację

Asha stanęła w miejscu 

Koda- Czemu tak stoisz wyglądasz jak byś ducha widziała

Asha ledwo co wydobyła z siebie słowa

Asha- T... to...

Leach- No co!

Asha- Zira!

Koda rozejrzał się

Koda- Szybko za tą skałę

Rodzeństwo ukryło się za skałą i bacznie obserwowało każdy ruch wroga

Leach- Poszła już?

Zapytała szeptem

Koda- Nie jeszcze nie

Asha- Akurat idzie do wodopoju świetnie po porostu

Powiedziała sarkastycznie

Koda obejrzał się do tyłu

Koda- Ej... Tam idzie jej stado

Leach- Żeby nas tylko nie zobaczyli...

Rodzeństwo przytuliło się do siebie i zamknęło oczy

( Po 15 minutach)

Asha- Koda otwórz oczy zobacz czy poszli

Koda wykonał prośbę siostry gdy otworzył oczy serce mu mocniej zabiło

Koda- Wiejemy! Oni tu są!

Całe stado lwic również Zira stały nad małymi lwiątkami z podłymi uśmiechami. Gdy maluchy zaczęły uciekać lwice ruszyły na nimi

Asha- Nie mogę już biec!

Mówiła tracąc oddech

Koda- Jeszcze tylko trochę a będziemy w domu

Leach- Nie możemy się teraz poddać bo nas złapią

Na szczęście Kovu wypatrzył stado jego matki biegnące za jego dziećmi i szybko zbiegł z Skały i wyszedł stadu pod nos

Kovu- Co wy tu robicie?! 

Nagle z tłumu wyłoniła się Zira i podeszła do syna a dzieciaki pobiegły do Kiary

Asha- Mamo!!

Kiara- Co jest?!

Koda- Znów Zira i jej stado nas goniło

Asha- A my tylko chcieliśmy iść do wodopoju

Leach- Spotkaliśmy ich na drodze i schowaliśmy się za skałę

Koda- A oni nas znaleźli to zaczęliśmy uciekać

Kiara przytuliła dzieci

( U Kovu)

Kovu- Zostaw w spokoju te niewinne dzieci! Co one ci zrobiły?!
Zira przyłożyła łapę do ust

Zira- Urodziły się! Przez to jesteś dla mnie taki nie miły

Kovu- Skończ już jesteś dziecinna

Zira- Ja je jeszcze dorwę! A ty ich już nie uratujesz!

Powiedziała wściekle po czym dała znak stadu do odwrotu a Kovu wrócił na Skałę

Kiara- No cóż ściemnia się 

Kovu- Dzieci idźcie spać

Dzieci bez zastanowień i kłótni pognały do jaskini 

A do Kovu i Kiary doszli Simba i Nala

Kovu- Ja nie wiem co mam o tym myśleć

Kiara- One jej nic nie zrobiły

Simba- Co jest?

Nala- Zira znów zaatakowała?

Kovu- Tak goniła maluchy

Kiara- Z całym stadem

Kovu- A tak w ogóle jak ich znalazła?

Kiara opowiedziała całą historię 

Simba- Jakim prawem miała czelność ich gonić na naszej Ziemi?

Spytał poirytowany 

Kovu- Ona nie ma wstydu 

Kiara- Musimy coś z tym zrobić bo jeszcze zabije maluchy

Simba- Jutro jeszcze o tym porozmawiamy teraz jest późno dobranoc

Kiara i Kovu- Dobranoc

Wszyscy poszli spać a po 15 minutach już spali

Sorka że rozdział taki krótki i nudny ale bardzo chciałam coś napisać po prostu postaram się żeby następne były lepsze

Pozdrawiam 

Fini~

Król Lew Rozdział 36

Asha biegła na końcu i to właśnie ją dopadła Zira. Gdy maluchy minęły Złą Ziemie dopiero zorientowały się że brakuje Ashy

Koda- Leach i co my teraz zrobimy?! Ona porwała nam siostrę!

Leach- Ja ja... nie wiem! musimy tam wrócić!
Koda nie odpowiadając siostrze znów przekroczył granice

Leach- Rozdzielimy się ja pójdę w lewo a ty pójdziesz w prawo

Koda- Nie! bo jak nas złapią to w pojedynkę się nie obronimy

Leach kiwnęła głową

Leach- To chodź w prawo

Rodzeństwo ruszyło wysuszoną ścieżką i rozglądało się na wszystkie strony

( U Ashy i Ziry)

Zira postawiła lwiczkę na kamieniu i powiedziała do niej

Zira- No! nareszcie mi się udało Kovu teraz będzie musiał tu przyjść i wtedy...

Asha- I wtedy?

Pytała przestraszona

Zira- I wtedy zabiję go!
Asha- Ale mówiłaś że to twój syn!
Zira krzyknęła na swoją wnuczkę

Zira- Wiem co mówiłam! Ale cóż on mnie opuścił to opuści też ten świat!
Asha- A co będzie ze mną?

Zira- Oj o to się już nie martw

Leach usłyszała głos Ziry

Leach- Ej chyba tam są

Koda spojrzał przez krzak

Leach- O kurde chyba jedyny krzak tutaj

Koda- Nie to jest teraz najważniejsze!
Zira- Poczekaj tu na mnie a ja zaraz wrócę ale jeżeli uciekniesz to nie wrócisz więcej do domu

Asha bardzo się przestraszyła

Koda- Teraz idziemy!

Leach- Asha szybko zabieramy  cię z tond dalej chodź!

Asha- Nie bo jeżeli zauważy że mnie nie ma to mnie zabiję

Koda- Szybko chodź

Leach- Chodźmy po rodziców

Koda- Zwariowałaś?! Jak się dowiedzą że tu przyszliśmy to będą wściekli!
Leach- Nie mamy wyjścia Asha zostań tu

Asha kiwnęła głową a jej rodzeństwo pognało do rodziców

Koda- Taatoo!!!!

Kovu- Co jest?!
Leach- Zira zabrała Ashę coś jej się stanie!!

Kovu- Kiara bierz lwicę idziemy tam 

Kiara- Mamo zostaniesz z nimi?

Nala- Oczywiście kochanie

Koda- Tato idę z tobą

Kovu- Nie!

Koda i Leach obserwowali jak rodzice i stado biegną na pomoc ich siostrze

Gdy dotarli na miejsce od razu zobaczyli Zirę jak tarmosi ich córkę

Kiara rozpłakała się

Kiara- Co ona z nią robi?!

Kovu szybko pobiegł do matki

Kovu- Oddaj ją!!
Zira- Ależ czemu znów wprowadzasz negatywne emocje synu?

Kovu- Nie gadaj oddaj ją!
Asha wyrwała się z ucisku Ziry i podbiegła do taty

Kiara- Asha przecież ty krwawisz

Kovu- A ty zadowolona jesteś?! prawie zabiłaś moje dziecko!
Zira- Jestem bardzo zadowolona należało ci się

Kovu wziął córkę w pysk i spojrzał z nienawiścią na swoją matkę

Kovu- Nienawidzę cię 

Powiedział szeptem po czym odszedł razem z Kiarą

Gdy dotarli do domu zaczęła się rozmowa

Kiara- Kovu biegnij po Rafikiego!

Kovu- Zabiorę Ashę i lepiej jak do niego pójdę

Kiara zgodziła się z tym kiwnięciem głowy

Kiara- A ja z wami sobie porozmawiam

Koda i Leach spuścili uszy po sobie

Koda- Mamo ale to było inaczej 

Leach- Byliśmy na Lwiej Ziemi w zasadzie bardzo blisko Złej i babcia do nas przybiegła i zaczęła mówić i w ogóle  a potem...

Koda- Rzuciła się na nas z pazurami a my uciekaliśmy i przez przypadek wpadliśmy na Złą Ziemie potem zawróciliśmy ale Asha z nami nie wróciła

Kiara- No jeżeli tak do było to ominie was kara ale proszę was nie chodźcie tam nigdy więcej  bo widzicie jak to się kończy a ja nie chce was stracić

Kiarze łzy pociekły z oczu

Leach- Mamo nie płacz

Koda- Przepraszamy

Dzieci przytuliły się do matki

Kiara- Mam nadzieję że Asha jest cała i zdrowa

Koda- No raczej nie jest w kawałkach

Leach- Kataru też nie ma 

Kiara- Oh... Ale nie o to mi chodzi

Nagle do Kiary podeszła Nala

Nala- Córuś i jak co się stało?!

Kiara- Nic takiego Kovu zabrał Ashę do Rafikiego

Nala- Na pewno wszystko będzie dobrze

Po godzinie Kovu wrócił z Ashą

Kiara- I co?

Kovu- Nic jej nie jest a teraz widać tylko zadrapania

Kiarze od razu poprawił się humor. A Koda i Leach od razu podbiegli do siostry

Leach- Asha dobrze że jesteś

Koda- Nie wiem co bym zrobił gdyby coś ci się stało!

Asha przytuliła się do rodzeństwa 

Asha- Dziękuję że tu jesteście

Kovu- Rozmawiałaś z nimi?

Kiara- Tak ale to nie jest ich wina

Kovu- No mam nadzieję

Kiara- Chodźmy już spać

Kiara położyła się a obok niej 3 lwiątka już smacznie spały przytulone do siebie

Sorka że rozdział taki krótki i nudny ale jakoś tak wyszło 

Pozdrawiam 

Fini~

Król Lew Rozdział 35

Rano gdy słońce jeszcze się nie pojawiło Koda pobiegł do Kovu

Koda- Tato, Tato!

Kovu- Tak synu?

Koda- Miałeś mi coś pokazać a zaraz będzie za późno

Kovu- No dobrze a więc chodź 

Ojciec i Syn poszli na sam szczyt Lwiej Skały i usiedli

Kovu- To wszystko co pokrywa słońce to nasze królestwo 

Koda- A to tam?

Koda wiedział co to za miejsce a nawet już tam był

Kovu spojrzał na Złą Ziemię 

Kovu- To Zła Ziemia nie wolno ci tam iść dobrze?

Koda kiwnął głową

Kovu- A jak mnie tu nie będzie to wtedy ty zapanujesz nad Lwią Ziemią

Koda uśmiechnął się 

Koda- Ja będę królem tego?

Kovu- Tak tego wszystkiego 

Koda- Już mi się to podoba

Kovu- Lecz bycie królem nie jest takie proste

Koda ziewnął

Koda- Okej tato dzięki za tą super historie a teraz idę się bawić z siostrami

Kovu uśmiechnął się do niego

Kovu- No idź

Kovu został na skalę a po kilku minutach podeszła do niego Kiara

Kiara- A ty co tutaj jeszcze robisz? Widziałam Kode jak szedł się bawić

Kovu- Oglądam sobie

Kiara- Mhm... No cóż nie chce ci przerywać...

Kovu przerwał jej

Kovu- Nie nie ja już i tak miałem iść

Kiara- No to chodźmy 

Kovu i Kiara razem zeszli w dół a po chwili dostrzegli lwicę która zbliża się do ich lwiątek

Kovu- Kto to jest?!

Kiara- Zira?

Kovu- Nie chyba Vitani

Kiara- Oszalałeś?! ona odeszła na łąkę przecież

Kovu- A spokojnie to jedna z naszych lwic

Kiara zachichotała 

Kiara- Mamy coś z wzrokiem

Kovu- To już nie te lata

Kiara- Nie przesadzaj tacy starzy nie jesteśmy

( U Kody, Ashy i Leach)
Koda- Wiecie że będę królem
Leach- Mhm... A ty wiesz że nas to nie obchodzi?
Koda- Wiem ale chciałem się pochwalić
Asha- Cieszymy się
Asha uśmiechnęła się do brata sztucznie
Koda- Mniejsza z tym idziemy na Złą Ziemię?
Asha- No co to za pytanie jasne że tak!
Wykrzyknęła radośnie. Gdy dotarli już na Złą Ziemie nie spodziewali się dzisiejszej niespodzianki
Jedna z Lwic podbiegła do Ziry
Lwica- Zira!
Zira- Co!
Lwica- Lwiątka twojego syna są tutaj
Zira uśmiechnęła się

Od razu pobiegła na spotkanie z maluchami gdy spotkała się z nimi na wąskiej dróżce od razu zaczęła rozmowe

Zira- Witam was!

Leach- Zejdź nam z drogi!
Zira- Ojejku jak ostro zupełnie jak wasz ojciec

Koda- Tak bo ci uwierzymy że znasz naszego ojca!

Zira- Oj znam i to bardzo dobrze wasz ojciec to mój syn!
Asha- Na prawdę?!

Koda- Coś ci nie wierze

Zira- Przyrzekam! ma na imię Kovu i jest podobny do ciebie

Zira wskazała łapą na Kode

Leach- Ona to chyba nasza babcia

Powiedziała do siostry szeptem

Asha- No chyba tak

Asha i Leach przytuliły się do Ziry Koda nie chcąc być gorszy również przytulił się do niej

Zira myślała że teraz pójdzie jak z górki i objęła maluchy

Zira- Nawet nie wiecie jaka jestem smutna

Asha- Czemu?

Zira- Wasz dziadek zabił mojego męża

Koda- Czyli naszego dziadka?

Zira- Tak dokładnie

Leach- Babciu przykro nam...

Leach- Biegniemy z nim porozmawiać!

Leach krzyknęła wściekle

Dzieciaki pognały do Simby

Leach- Coś ty zrobił!

Simba- Leach kochaniutka o co ci chodzi?

Asha- Nie udawaj!

Koda- Jesteś Mordercą!
Simba- Koda to są bardzo poważne oskarżenia

Asha- Zabiłeś naszego drugiego dziadka!

Simba- Ale ja...

Próbował coś powiedzieć ale dzieci nie dawały mu skończyć

Leach- Teraz już się nie wywiniesz!

Koda- Dokładnie znamy całą prawdę!

Naglę przybiegli Kovu i  Kiara

Kovu- Co tu się dzieje?!

Koda- Tato dziadek jest mordercą!

Kiara- Koda słonko co ty wygadujesz dziadek nie jest mordercą

Kovu- Może masz gorączkę? 

Kovu położył łapę na czole syna ale on ją szybko strzepnął

Koda- Nie mam! on jest mordercą!

Asha- Zabił drugiego dziadka

Kovu i Kiara wiedzieli o co chodzi

Kovu- Simba możesz iść my z nimi porozmawiamy

Simba kiwnął głową po czym odszedł

Kiara- Skąd o tym wiecie? Kto wam takich bzdur nagadał?

Koda- Babcia!

Kovu wiedział że była to Zira a kto inny mógł by nagadać dzieciom takich głupot

Kovu- A kto wam pozwolił tam w ogóle iść?! Przecież ci zakazałem!

Koda- Ale my...

Kovu- Koda zrozum że babcia jest zła i jej nie możesz słuchać ona nas nie lubi

Asha- Była bardzo miła!

Kiara- Tak ale ona jest zła

Kovu- Nie wolno wam chodzić na Złą Ziemie i zakazuje wam spotykać się z moją matką

Dzieciaki odeszły w złości nie odpowiadając na prośby ojca

Kovu- Ehh... I co ja mam z nimi zrobić?! wiedziałem że będą problemy

Kiara- Spokojnie to taki wiek potem będzie lepiej

Kovu- Potem czyli kiedy?

Kiara- Chodźmy wytłumaczyć tą sytuację Simbie

( U Ashy, Kody i Leach)

Asha- Nie rozumiem ich dlaczego nie chcą nam uwierzyć?!

Leach- Ja też nie mam pojęcia

Nagle do nich podbiegła Zira

Zira- I jak porozmawialiście z Simbą?

Koda- Tata twierdzi że jesteś zła 

Zira- No brawo! dopiero teraz to odkryliście?!

Zira rzuciła się na maluchy

Koda- Wiać!!...

Sorka że rozdział taki krótki i nudny  ale jakoś gorzej z weną wybaczcie

Pozdrawiam

Fini~

Król Lew Rozdział 34

Minęło kilka miesięcy lwiątka były już starsze. 

Gdy zaświeciło słońce dzieciaki wstały od razu i pobiegły do rodziców

Asha, Koda, Leach- Wstawajcie!

Krzyczały tak dopóki jeden z rodziców nie podniósł głowy

Kiara- Słucham was

Koda- Nie trzeba my chcieliśmy tylko powiedzieć że idziemy się przejść

Kovu- Jest za wcześnie

Leach- Wcale nie!

Kiara- Kovu pozwól im niech się pobawią

Kovu skrzywił się ale kiwnął głową

Koda- Dzięki

Asha- To idziemy!

Kovu- Ale uważajcie na siebie!

Leach- Dobrze!
Koda- No to gdzie dziś idziemy?

Asha- Hmm... Do wodopoju?

Wszyscy zaśmiali się głośno 

Koda- Haha dobre jasne że na Złą Ziemie

Leach aż podskoczyła

Leach- Gdzie?

Koda- Na Złą Ziemie nie znasz?

Leach nie chciała wyjść na głupią

Leach- No co ty pewnie że znam to moje ulubione miejsce

Gdy dotarli na Złą Ziemie spotkali Vitani

Leach- Kim ty jesteś?!

Vitani- Chwila ja was kojarzę jesteście podobni do mojego brata i Kiary

Koda- Kiary? Tak ma na imię nasza mama

Vitani już wiedziała o co chodzi

Vitani- Nie możecie tu być to nie jest miejsce dla was

Koda zaśmiał się

Koda- Proszę cię nic nam nie będzie

Vitani- Nic nie powiem waszym rodzicom ale musicie z tond iść jasne?

Asha- Pff chciałabyś co niby może nam się tu stać?!
Vitani- Idźcie do domu!

Koda- Zostaw nas w spokoju co?!

Dzieci odeszły nie słuchając próśb Vitani

Vitani- Współczuję Kiarze i Kovu

Vitani odeszła a maluchy szły dalej

Koda- Wow ale ten las jest suchy

Asha- To w ogóle jest las?

Rodzeństwo spojrzało się na młodszą siostrę

Koda- A ty czemu nic nie mówisz

Leach- No ja... Podziwiam

Asha- A co tu jest do podziwiania?! tylko ziemia i wyschnięte drzewa i rośliny 

Nagle przed nimi stanęły 3 wściekłe lwice

Lwica- A wy co tutaj robicie?!

Maluchy ciągle nie traciły odwagi

Koda- Zwiedzamy a co nie podoba się?

Asha- Ale mają śmieszne twarze

Leach- Wyglądają jak by od tygodnia nic nie jadły

Rodzeństwo zaśmiało się

Lwica- No teraz już po was!

Lwice ruszyły do ataku a dzieciaki zaczęły uciekać ile sił w łapach gdy ominęli Złą Ziemie mogli odetchnąć  z ulgą

Asha- Robiło się strasznie

Koda- Bez przesady aż tak strasznie nie było

Leach- Mi to się nawet podobało

Koda- To czemu nic nie mówiłaś?

Leach- Nie chciałam wam przerywać

Asha- Bez przesady 

Asha podeszła i przytuliła siostrę

Leach- Ej ściemnia się wracajmy bo rodzice jeszcze się domyślą 

Asha- Albo spanikują i zaczną nas szukać

Wszyscy wracali do domu w bardzo dobrych humorach

Kiara- Gdzie wyście byli?!

Koda- Spokojnie byliśmy przy wodopoju

Kovu- My tu z mamą z skóry wychodzimy

Leach- To można tak?

Kiara- Skąd córeczko to tylko przenośnia

Simba- O dzieci już wróciły

Asha- Cześć dziadku!

Dzieci pobiegły przytulić Simbę

Kovu- Jeszcze nie skończyliśmy rozmowy

Leach- Tato przestań nas przesłuchiwać

Asha- A wiecie że widzieliśmy Vi...

Koda łapką zakrył jej usta

Kovu- Kogo widzieliście?

Koda- Widzieliśmy... yyy.... Nakaki

Koda uśmiechnął się sztucznie

Kiara- Nakaki? co to jest?

Koda- Too... Nazwaliśmy tak jedno drzewo

Kiara zaśmiała się

Kiara- No dobrze a więc jesteście wolni 

Kovu- Ale nie na długo bo tyle czasu spędziliście na dworze że nie mieliśmy kiedy tego zrobić

Leach- Czego?

Kiara- Idziemy się przejść

Koda, Leach i Asha uśmiechnęli się do siebie

Gdy wszyscy dotarli już na miejsce usiedli pod gwiazdami i zaczęli rozmawiać

Kiara- Wiecie że jak byliście mali nie dawaliście nam spokoju?

Leach- Jak to? w jaki sposób?

Kovu- Ciągle gdzieś uciekaliście

Kiara- Podobnie jak teraz

Wszyscy zaśmiali się

Po kilku długich minutach rodzina wróciła do domu i zasnęła 

Sorka że rozdział taki nudny i krótki ale jakoś nie miałam weny a poza tym wiecie szkoła i wgl... no cóż mam nadzieję że rozdział chociaż troszkę się podobał

Pozdrawiam 

Fini~

Król Lew Rozdział 33

Następnego ranka słońce bardzo mocno świeciło i rodzina królewska wstała wcześniej niż zwykle 

Kovu potrząsnął grzywą i wybrał się do wodopoju 

Kiara- Mamo dlaczego wczoraj tak długo was nie było?

Nala- Musieliśmy sobie bardzo ważnie porozmawiać z tatą

Kiara- Mhm... Mam nadzieję że się nie kłóciliście?

Nala spojrzała na córkę

Kiara- No nie serio?!

Nala- Ale to nie była ostra kłótnia

Kiara- Tak bo ci uwierzę... 

Po chwili do towarzystwa włączył się Kovu

Kiara- O dobrze że jesteś  zostań z dziećmi ja muszę coś załatwić

Nala- Kiara co masz na myśli

Kiara- Nie ważne...

Kiara popędziła do ojca 

Kiara- Wstawaj!!
Simba podniósł wzrok na wściekłą córkę
Simba- O co chodzi?
Kiara-  I ty mi się pytasz o co chodzi?!
Simba- Ale ja na prawdę nie wiem o co ci chodzi kochanie
Kiara- Ja już wszystko wiem o kłótni nie udawaj że nie pamiętasz!
Simba- A o to ci chodzi ale już się z mamą pogodziliśmy
Kiara- Ale obiecałeś coś
Kiara ciągle kłóciła się z ojcem

Simba- Kiara przestań!

Kiara- Ja nie wiem ty nie rozumiesz że mama jest  wrażliwa 

Simba- Kiara lwy czasem się kłócą to normalne

Kiara- Jesteś dziwny 

Simba- Dość! mam już dosyć!

Kiara odeszła bez słowa. Ruszyła w stronę wodopoju 

Simba- Oh... Co ja mam zrobić z tym uparciuchem?! 

Nala- O nie! Spóźniłam się

Simba- Nic się nie stało powiedziałem jej że czasem lwy się kłócą i już

Nala- Myślisz że zrozumiała?

Simba- Nie wiem w końcu jest dorosła

Nala kiwnęła głową 

Nala- Chodź się przejdziemy

Simba- No okej

(U Kovu)

Kovu- Nareszcie! A teraz maluchy leżcie tak

Dzieci leżały w objęciach Kovu spokojnie przez 5 minut a potem zaczęły rozrabiać

Kovu- O nie! Sam sobie nie poradzę

Kovu nie zauważył nadchodzącej Ziry 

Zira- O tak teraz się zemszczę 

Powiedziała szeptem i zabrała jedno lwiątko które było bardzo blisko niej 

Gdy Kovu uspokoił dzieci zauważył że brakuję Ashy

Kovu- O nie zgubiłem ją muszę ją znaleźć lwice zaopiekują się maluchami

Kovu chwycił w pysk  dwójkę lwiątek i zabrał je do lwic

Kovu- Proszę zaopiekujcie się nimi

Lwica- Ale przecież ich była trójka

Kovu- Asha znikła muszą ją znaleźć proszę zaopiekujcie się nimi

Lwica- No dobrze

Kovu przekazał lwiątka lwicą i pognał w stronę Złej Ziemi ale jego poszukiwania przerwała mu Kiara

Kiara-  A ty co tutaj robisz? miałeś się dziećmi opiekować

Kovu- No ja ee... Lwicę je pilnują a ja...

Kiara- Kovu mów prawdę

Kovu pochylił głowę

Kovu- No bo... Asha zniknęła

Kiara- Co?! Kovu zostawiłam cię samego z nimi na kilka minut a ty już zgubiłeś jedno z nich!

Kovu- Przepraszam właśnie ją szukam

Kiara- Pomóc ci? 

Kovu- Nie! Ty zajmij się maluchami

Kiara kiwnęła głową i pobiegła na Lwią Skałę

(U Simby i Nali)

Nala- Jaki piękny dziś dzień nie uważasz?

Simba- Tak masz rację 

Nala- Spójrz! Zira co ona trzyma w pysku?!

Simba wytężył wzrok

Simba- To chyba jakieś lwiątko

Nala- O nie! A jak to któreś  z miotu Kiary?!

Simba- Już tam biegnę

Gdy Zira zobaczyła że w jej stronę biegnie Simba od razu zaczęła uciekać

Simba- Zira! 

Zira stanęła na jakiejś skale 

Zira- Jeszcze jeden ruch a wrzucę ją do wody

Simba- Oddaj ją robisz na złość swojemu synowi

Zira- On już nie jest moim synem ty mi go odebrałeś!

Simba- Oszalałaś?! to że przeszedł na dobrą stronę nie znaczy że nie jest twoim synem

Zira- Ehh... Bierz ją straciłam humor

Simba szybko podbiegł i zabrał Ashe 

Nala- Uff masz ją

Simba- Tak wracajmy lepiej

Gdy Simba i Nala wracali spotkali się z Kovu

Kovu- Asha! 

Simba- Miała ją Zira

Kovu- Tak się domyślałem dziękuję  za pomoc

Nala- My zawsze jesteśmy chętni do pomocy

Kovu- Ale lepiej już wracajmy bo Kiara się niecierpliwi 

Gdy wrócili już do domu Kiara od razu podbiegła do Kovu 

Kiara- Znalazłeś ją! 

Kovu- Tak dokładnie to Simba ją znalazł 

Kiara spojrzała na ojca

Kiara- Ty?

Simba kiwnął głową

Kiara- Przecież się pokłóciliśmy

Simba- Kiaro to że się pokłóciliśmy nie znaczy że mam narażać na śmierć bezbronne lwiątko 

Kiara- Tato przepraszam. bo ja...

Simba przerwał jej

Simba- Już nie przepraszaj 

Kiara przytuliła się do ojca

Kovu- Połóżmy już maluchy jest  późno

Kiara- To chodźmy już spać

Nala- To dobranoc 

Nala po tych słowach szturchnęła Simbe i spojrzała na Kiarę a ona się do niej uśmiechnęła

Kiara- Oh... To był męczący dzień

Kovu zgodził się z tym kiwnięciem głowy

Kiara- Ale muszę ci przyznać że jesteśmy dobrymi rodzicami

Kovu- Tak tylko że zgubiłem dziś dziecko

Kiara- No tak... Ale i tak uważam cię za dobrego ojca

Kovu uśmiechnął się i spojrzał na lwiątka

Kiara- Słodko śpią nie uważasz?

Kovu- O tak bardzo a teraz dobranoc

Kiara- Dobranoc

W nocy gdy Simba już smacznie spał naglę obudziły go jakieś krzyki i płacze

Simba- Leach co ty tu robisz?

Powiedział szeptem 

Simba- Powinnaś być przy Kiarze zaniosę cię do niej

Gdy Simba odniósł lwiczkę na miejsce położył się i z trudem zasnął po tej niespodziewanej pobudce ale jakoś mu się udało.

Sorka że rozdział taki  nudny i krótki ale tak jakoś wyszło z weną było trochę gorzej ale myślę że mimo tego wam się podobało

Pozdrawiam 

Fini~

Król Lew Rozdział 32

Nala podbiegła do Kiary 

Nala- Kiaro wstawajcie wszyscy już czekają

Kiara- Dobrze już wstaje 

Kiara otrząsnęła się i zaczęła budzić Kovu o dziwo wstał bardzo szybko dzieci też wstały dość prędko ale widać było że chciały jeszcze pospać

Gdy królewska rodzina weszła na Lwią Skałę. Rafiki zbliżył się do Kiary i namaścił czoła lwiątek po czym zabrał jedno z nich Simba podszedł i również zabrał jednego malucha Kovu też a Nala i Kiara stanęły za nimi

Gdy w końcu Lwiątka zostały ukazane wszystkie zwierzęta zaczęły wiwatować na cześć nowych potomków królewskiej rodziny

Maluchy natomiast były troszkę przestraszone nie miały pojęcia co się dzieję. Po skończonej ceremonii gdy maluchy wróciły do mamy od razu zaczęły rozrabiać

Nala- Jakie z nich słodziaczki

Kiara- Tak wiem mamo

Nala- To są najsłodsze lwiątka jakie widziałam nie licząc ciebie i Kopy oczywiście

Kiara zaśmiała się

Kiara- Spokojnie też uważam że są przesłodkie 

Kovu- Z tego co widzę to Koda pójdzie w moje ślady będzie taki odważny jak ja

Kiara- Oj już się tak nie wymądrzaj 

Kovu spojrzał na Kiare i uśmiechnął się

Simba- O nie

Kovu- Co jest?!

Simba- Zira i jej stado

Kovu- Kiara schowaj się a ja biegnę po lwice

Simba- Czekaj pójdę z tobą

Gdy dobiegli do Ziry Kovu odezwał się wściekły

Kovu- Czego tu chcesz?!

Zira- Jeszcze masz zły humor? dobrze się składa bo ja też skoro taki jesteś dla swojej matki to ja będę gorsza

Kovu- Co masz na myśli?

Zapytał zaniepokojony

Zira- O już ty dobrze wiesz

Kovu skrzywił się cały czas nie wiedząc o co chodzi

Zira- Atak!

Kovu- Okej już kumam

Zira- No Simba teraz może uda mi się cię zabić

Zira rzuciła się na Simbe ale Kovu w ostatniej chwili rzucił się na matkę 

Oboje turlali się prosto do przepaści

Kovu- Dlaczego to robisz?!

Zira- Oni mi cię odebrali!

Kovu- Miałaś szanse mogłaś przyjść do stada ale zignorowałaś to!

Zira- I teraz niby moja wina?!

Kovu- A jak myślisz?!

Kovu w ostatniej chwili zorientował się że zaraz wpadną do przepaści zaparł się łapami i puścił Zire

Zira spadła na małą skałę wiedziała że Kovu już jej nie widzi więc okrężną drogą poszła do domu jej stado zobaczyło że znikła przywódczyni i zrezygnowało z walki i ruszyło na Złą Ziemie 

Simba- Kovu wszystko dobrze?

Kovu- Tak ale Zira wpadła do przepaści i nie wiem czy żyje czy nie

Simba- Spokojnie nie przejmuj się tym

Kovu- A ty jak z tobą?

Simba- Wszystko dobrze tylko małe zadrapania

Kovu- Nie wiem dlaczego mam taką matkę

Simba- Kovu rodziców się nie wybiera ona taka jest i już

Kovu kiwnął głową i ruszył za Simbą

Kiara- Kovu wszystko w porządku?! widziałam jak turlałeś się z Zirą

Kovu- Tak w porządku ale nie wiem czy ona przeżyła 

Kiara- Pewnie żyje może chwyciła się jakiejś skały albo coś

Kovu- Miejmy tylko nadzieję że już tu nie wróci

Kiara- Jak żyję to wątpię że tu nie przyjdzie 

Kovu- Ja też ale warto pomarzyć 

Kiara zgodziła się z tym mrugnięciem 

Kovu- A jak tam maluchy?

Kiara- Śpią 

Kovu- No właśnie coś tak przeczuwałem bo jest bardzo spokojnie

Kiara- Mamy chwilę spokoju 

Oboje się cicho zaśmiali 

Nala- Kovu!

Kiara- Mamo ciszej dzieci śpią

Nala- Ops przepraszam

Kovu- A o co chciałaś zapytać?

Nala- Czy nic ci nie jest

Kovu- Nie nic wszystko w porządku

Nala- To dobrze. Jestem ciekawa jak sobie poradzicie jak maluchy będą starsze

Kiara- Na pewno bardzo dobrze

Nala- O jaka pewność siebie

Kiara- Mamo ja zawsze byłam pewna siebie 

Nala- No tak Kiarko masz rację

Gdy dzieci się obudziły Koda od razu pobiegł do taty 

Kovu- I już zaczynają psocić 

Kiara- Przyzwyczajaj się jak będą starsi to ich nie złapiesz

Kovu- Haha chciałem ci przypomnieć że mi w szybkości nikt nie dorówna

Kiara- Mhm to ja chciałam ci przypomnieć że to ja wygrałam z tobą wyścig

Kovu- Ha ha ha bardzo śmieszne

Kiara- No bardzo 

Simba- Kovu mam prośbę 

Kovu spojrzał na Simbę

Simba- Czy...

Simba nie zdołał dokończyć ponieważ przerwała mu Nala

Nala- Simba prosiłam cię o coś

Simba- Ale ja...

Nala- Idziemy się przejść co ty na to?

Simba- Nie chce

Nala- Przepraszam najwidoczniej źle to zabrzmiało chciałam powiedzieć idziemy się przejść już!

Simba spuścił głowę w dół i ruszył za Nalą

Kovu- Wow stanowcza ta twoja mama

Kiara- Tak ale tylko wtedy gdy jest zła więc spokojnie

(U Simby i Nali)

Simba- Dlaczego mnie tak poniżasz?!

Nala- Nie poniżam tylko chce nauczyć cię żebyś nie wtrącał się w nie swoje sprawy

Simba- Ale ja się nie wtrącam! Jestem dorosły nie masz prawa mi rozkazywać!

Simba coraz bardziej był wściekły

Nala- Na prawdę? uważasz się za dorosłego ale nasz dialog jest na poziomie małych dzieci

Simba- Nie mam na ciebie słów 

Nala- Dlaczego taki dla mnie jesteś?!

Simba- Ja?! To ty od rana jesteś dla mnie wredna!

Nala traciła już siły na kłótnie

Simba- Nie wiem co mam o tobie myśleć

Nala- Simba chyba nie chcesz brać rozwodu co powie Kiara

Simba- Ona jest dorosła

Nala- Ale...

Simba- Mną nie będziesz rządzić!

Nala- Nie rządzę mi po prostu na tobie zależy!

Simba tylko uśmiechnął się złowrogo

Nala- Co masz na myśli?!

Simba nic jej nie odpowiedział tylko odszedł 

Nali łzy poleciały z oczu i szybko pobiegła do jakiegoś cichego miejsca bała się bo było ciemno ale łzy zamazywały jej widoczność i przez to obijała się o kamienie wystające z ziemi

Gdy dotarła na miejsce od razu położyła się i zaczęła płakać dotykając łapą wody

Nala- Co ja zrobiłam nie tak?! przecież zawsze nam się dobrze układało a jeżeli on mnie już nie kocha?

Nala zaczęła się obwiniać i coraz bardziej płakała

Nala- Nie wiem co zrobiłam źle! Jestem okropna. W sumie nie mogę się obwiniać po prostu chciałam lepiej dla Kiary i Kovu to źle przecież to on ciągle im się wcinał a może byłam dla niego za ostra?!

Może i on ma rację nie wiem co mam zrobić on już chyba mnie nie kocha

(U Simby)

Simba- I co ja narobiłem?! Pewnie teraz mnie nienawidzi mogłem nie być taki ostry przecież ja ją kocham nie opuściłbym jej muszę ją znaleźć!

Simba zaczął szukać po wszystkich zakamarkach Lwiej Ziemi jakie znał lecz Nali nigdzie nie było ale w końcu przypomniał sobie jedno szczególne miejsce...

(U Kiary i Kovu)

Kiara- Coś i długo nie ma

Kovu- Nie martw się potrzebują odpoczynku w końcu dopiero co zeszli z tronu

Kiara- Martwię się o nich

Kovu- Spokojnie na pewno nic im nie jest pewnie się świetnie bawią

Kiara- Może i masz rację 

Kovu przytulił Kiare

Kovu- Nie martw się o nich pewnie wrócą późno w nocy chodźmy spać i tak jest już późno

Kiara- Okej

(U Simby i Nali)

Simba- Okej muszę ją przeprosić i wszystko wytłumaczyć to wchodzę 

Simba przedostał się przez gęstwiny krzaków i ujrzał płaczącą Nale

Simba- Nala tutaj jesteś

Nala- A co cię to obchodzi ty i tak mnie już nie kochasz

Simba- Oszalałaś? Przepraszam za tamto nie wiem co we mnie wstąpiło ja , ja  naprawdę nie chciałem wybacz mi

Nala spojrzała na Simbę

Nala- Ja też przepraszam nie powinnam cię tak poniżać i być taka ostra

Simba- To głównie moja wina nie potrzebnie zacząłem awanturę

Nala przytuliła się do Simby ale łzy ciągle leciały jej z oczu

Simba łapą otarł jej łzy

Simba- Nie płacz już

Nala uśmiechnęła się

Nala- Wracajmy pewnie Kiara się niecierpliwi

Simba- O tak dobry pomysł

Gdy wrócili do domu Kiara i Kovu już spali więc oni też postanowili się położyć

Sorka że rozdział taki krótki ale obiecałam wam dwa rozdziały i jak skończyłam rozdział 31 zabrałam się za ten i zostawiłam go niedokończonego i dopiero teraz się za niego zabrałam a jest już późno a poza tym stopniowo kończyła mi się wena może następny rozdział będzie lepszy 

Jak ktoś jeszcze nie wszedł albo nie widział tej wiadomości to zapraszam na bloga mojej Najki Zoskii bo jej blog jest serio super 

thelionkingmojawlasnahistoria.blogspot.comA więc zapraszam serdecznie na jej bloga wszystkim bloggerą życzę weny

Pozdrawiam 

Fini~